ΘΕΜΑ Β
Ι. α) Το μέσο αυτί αποτελείται από την τυμπανική κοιλότητα, τον τυμπανικό υμένα και τρία ακουστικά οστάρια: τη σφύρα, τον άκμονα και τον αναβολέα. Η σφύρα, που βρίσκεται σε επαφή με τον τυμπανικό υμένα, μεταδίδει, μέσω του άκμονα, τις παλμικές κινήσεις στον αναβολέα. Αυτός συνδέεται με την ωοειδή μεμβράνη, που καλύπτει ένα άνοιγμα, την ωοειδή θυρίδα, στη βάση του κοχλία. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 181)
β) Οι υποδοχείς της ισορροπίας είναι οι ακουστικές ακρολοφίες και οι ακουστικές κηλίδες οι οποίες βρίσκονται στις βάσεις των ημικύκλιων σωλήνων και στην αίθουσα αντίστοιχα.
Οι βλεφαρίδες των τριχοφόρων κυττάρων των ακουστικών κηλίδων είναι και αυτές στερεωμένες σε ζελατινώδη ουσία, πάνω στην οποία υπάρχουν κρύσταλλοι ανθρακικού ασβεστίου (ωτόλιθοι).
Οι νευρικές ώσεις από τις ακουστικές ακρολοφίες και τις ακουστικές κηλίδες μεταφέρονται μέσω του αιθουσαίου νεύρου, αρχικά, στον προμήκη και, τελικά, στην παρεγκεφαλίδα, η οποία ρυθμίζει αντανακλαστικά την ισορροπία του σώματος. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 184)
====
ΙΙ. α) Ο ερειστικός ιστός αποτελείται από κύτταρα που βρίσκονται μέσα σε άφθονη μεσοκυττάρια ουσία.
Ο ερειστικός ιστός συνδέει δομές μεταξύ τους, προσφέρει στήριξη και προστασία. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 10)
β) Η μεσοκυττάρια ουσία μπορεί να περιέχει δύο τύπων πρωτεϊνικά ινίδια, το κολλαγόνο, που της προσδίδει αντοχή και ελαστικότητα, και την ελαστίνη, που της προσδίδει περισσότερη ελαστικότητα. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 10)
γ) Διακρίνεται σε συνδετικό, χόνδρινο και οστίτη ιστό. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 10)
δ) Οι χονδροβλάστες ανήκουν στον χόνδρινο ιστό, τα λιποκύτταρα είναι κύτταρα του λιπώδη ιστού και τα οστεοκύτταρα είναι κύτταρα σε κοιλότητες του οστίτη ιστού. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 11)
===========
ΘΕΜΑ Δ
Ι. Πρόβλημα στις μεταγγίσεις αίματος αποτελούν τα αντιγόνα τα οποία βρίσκονται στα ερυθρά αιμοσφαίρια ενός δότη σε σχέση με τα αντισώματα τα οποία είναι πιθανό να υπάρχουν στο αίμα του δέκτη. Έτσι σε σχέση με το σύστημα ΑΒΟ, η παρουσία αντιγόνου συγχρόνως με το αντίστοιχο αντίσωμα, που θα μπορούσε να συμβεί κατά τη διάρκεια μη επιτρεπτών μεταγγίσεων, έχει ως αποτέλεσμα την αντίδραση αντιγόνου-αντισώματος, γεγονός, που προκαλεί συγκόλληση των ερυθροκυττάρων. Η κυκλοφορία του αίματος στην περίπτωση αυτή σταματά και ακολουθεί αιμόλυση, που συνεπάγεται το θάνατο του δέκτη. Για να μη συμβεί αιμοσυγκόλληση, πρέπει κατά τις μεταγγίσεις να δίνεται προσοχή, ώστε το αίμα του δότη να μην περιέχει συγκολλητινογόνα αντίστοιχα με τις συγκολλητίνες του δέκτη. Τα ίδια προβλήματα παρουσιάζονται και με τον παράγοντα Ρέζους που είναι μία πρωτεΐνη που επίσης μπορεί να υπάρχει ή όχι στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων ενός ατόμου, αλλά και με οποιαδήποτε άλλη πρωτεΐνη (αντιγόνο) υπάρχει στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων του.
Αφού το συνθετικό αίμα δεν έχει ερυθρά αιμοσφαίρια, αποφεύγονται αυτού του είδους τα προβλήματα. Επίσης αφού είναι συνθετικό σίγουρα δεν θα περιέχει μολυσματικούς παράγοντες, όπως μπορεί πιθανά να περιέχει το αίμα ενός δότη. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 64-65)
ΙΙ. Τα ερυθροκύτταρα ζουν περίπου τέσσερις μήνες. Εφόσον η αιμοσφαιρίνη την οποία περιέχει το συνθετικό αίμα μπορεί να διατηρείται για περισσότερο από 6 μήνες, ικανοποιούνται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα οι ανάγκες των ασθενών που έχουν μειωμένα ποσά αιμοσφαιρίνης στα ερυθροκύτταρά τους.
Τα τριχοειδή αγγεία έχουν εσωτερική διάμετρο όση περίπου κι ένα ερυθρό αιμοσφαίριο (7 μm), που σημαίνει ότι μόνο ένα ερυθρό αιμοσφαίριο χωράει να περάσει μέσα απ' αυτά. Έτσι, αν τα τριχοειδή αγγεία, έχουν στενέψει, εξαιτίας αγγειακών παθήσεων οι ανάγκες των κυττάρων σε οξυγόνο δεν θα μπορούν να ικανοποιηθούν. Η τροποποιημένη αιμοσφαιρίνη του συνθετικού αίματος δεν χρειάζεται ερυθρά αιμοσφαίρια για να μεταφερθεί μέσα στα αγγεία του σώματος, οπότε ακόμη και αν έχουν στενέψει τα τριχοειδή αγγεία η τροφοδοσία των κυττάρων σε οξυγόνο θα είναι αδιάλειπτη. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 48, 60, 67)
Σχολιάστε...