ΘΕΜΑ Β
Ι. α) Η υπόφυση. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 191)
β) Οι ιδρωτοποιοί αδένες. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 191)
γ) Οι σιελογόνοι και οι βολβουρηθραίοι αδένες. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 10, 204)
δ) Οι ωοθήκες. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 191)
====
ΙΙ. α) Τα νεύρα αποτελούνται από δεσμίδες μακριών δενδριτών ή/και νευραξόνων, οι οποίες συγκρατούνται με τη βοήθεια συνδετικού ιστού. Οι νευρικές αποφυάδες που συνιστούν τα νεύρα περιβάλλονται από νευρογλοιακά κύτταρα και έχουν λευκή, γυαλιστερή όψη. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 147)
β) Τα νεύρα, ανάλογα με τη λειτουργία τους, διακρίνονται σε αισθητικά, σε κινητικά και σε μεικτά. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 147)
γ) Σε εγκεφαλικά και νωτιαία νεύρα. Όλα τα νωτιαία νεύρα είναι μεικτά. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 147-148)
δ) Από το νωτιαίο μυελό εκφύονται 31 ζεύγη νωτιαίων νεύρων. Τα νωτιαία νεύρα νευρώνουν τον αυχένα, τον κορμό και τα άκρα. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 148)
===========
ΘΕΜΑ Δ
Ι. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια ζουν περίπου 4 μήνες και στη συνέχεια εγκαταλείπουν την κυκλοφορία του αίματος και συγκεντρώνονται στο ήπαρ και στη σπλήνα, όπου και καταστρέφονται. Για να διατηρείται όμως ο αριθμός τους στο αίμα σταθερός, παράγονται συγχρόνως άλλα από τον ερυθρό μυελό των οστών (Κάθε δευτερόλεπτο στον οργανισμό παράγονται 3.000.000 ερυθροκύτταρα και καταστρέφονται άλλα τόσα). (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 60)
Άρα, η δωρεά αίματος δεν μειώνει την ικανότητα ενός υγιούς ατόμου να τροφοδοτεί με οξυγόνο τους ιστούς στον οργανισμό του, αφού τα ερυθρά αιμοσφαίρια που έδωσε δεν «χάνονται» για πάντα αλλά αναπληρώνονται πολύ γρήγορα με νέα.
ΙΙ. Οι ομάδες αίματος καθορίζονται από την παρουσία ή μη ειδικών αντιγόνων στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων. Με βάση τα αντιγόνα αυτά, έχουν προσδιοριστεί τέσσερις ομάδες αίματος, οι Α, Β, ΑΒ, Ο (σύστημα ΑΒΟ). Ένα άτομο ανήκει στην ομάδα Α, όταν στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων του υπάρχει το αντιγόνο Α, ανήκει στην ομάδα Β, όταν υπάρχει το αντιγόνο Β, στην ομάδα ΑΒ, όταν υπάρχουν και τα δύο αντιγόνα και στην ομάδα Ο, όταν δεν υπάρχει κανένα. Τα αντιγόνα αυτά ονομάζονται συγκολλητινογόνα.
Στο πλάσμα των ατόμων με ομάδα αίματος Α κυκλοφορούν αντισώματα έναντι του αντιγόνου Β, τα αντί-Β, στο πλάσμα των ατόμων με ομάδα Β αντισώματα, έναντι του αντιγόνου Α, τα αντί-Α, στο πλάσμα των ατόμων με ομάδα ΑΒ κανένα, και των ατόμων με ομάδα Ο και τα δύο είδη αντισωμάτων (αντί-Α και αντί-Β). Τα αντισώματα αυτά ονομάζονται συγκολλητίνες. Η παρουσία αντιγόνου συγχρόνως με το αντίστοιχο αντίσωμα, που θα μπορούσε να συμβεί κατά τη διάρκεια μη επιτρεπτών μεταγγίσεων, έχει ως αποτέλεσμα την αντίδραση αντιγόνου - αντισώματος, γεγονός, που προκαλεί συγκόλληση των ερυθροκυττάρων. Η κυκλοφορία του αίματος στην περίπτωση αυτή σταματά και ακολουθεί αιμόλυση, που συνεπάγεται το θάνατο του ατόμου. Για να μη συμβεί αιμοσυγκόλληση, πρέπει κατά τις μεταγγίσεις να δίνεται προσοχή, ώστε το αίμα του δότη να μην περιέχει συγκολλητινογόνα αντίστοιχα με τις συγκολλητίνες του δέκτη.
Για το χαρακτηρισμό και την ταξινόμηση του αίματος ενός ατόμου, εκτός από το σύστημα ΑΒΟ, λαμβάνεται υπόψη και ο παράγοντας Rhesus (Rh). Ο παράγοντας Rhesus είναι μία πρωτεΐνη που μπορεί να υπάρχει ή όχι στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων ενός ατόμου. Τα άτομα που έχουν αυτή την πρωτεΐνη χαρακτηρίζονται ως Rhesus θετικά (Rh+), ενώ εκείνα που δεν την έχουν ως Rhesus αρνητικά (Rh-). Αν αυτή η πρωτεΐνη ενεθεί σε άτομο Rh-, προκαλεί την παραγωγή αντισωμάτων αντι-Rh. Ομοίως, η παρουσία αντιγόνου (Rh) συγχρόνως με το αντίστοιχο αντίσωμα (αντι-Rh), που θα μπορούσε να συμβεί κατά τη διάρκεια μη επιτρεπτών μεταγγίσεων, θα έχει ως αποτέλεσμα την αντίδραση αντιγόνου - αντισώματος, γεγονός, που προκαλεί συγκόλληση των ερυθροκυττάρων.
Σήμερα δεν εξετάζεται μόνον η ομάδα αίματος αλλά και κατά πόσον το αίμα του δότη είναι απαλλαγμένο μολυσματικών παραγόντων όπως οι ιοί που προκαλούν το AIDS και την ηπατίτιδα. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 64-65)
RSS feed
Σχολιάστε...