ΘΕΜΑ Β
Ι. α) Το ερειστικό σύστημα, που αποτελείται από τον αρθρωτό σκελετό, στηρίζει και προστατεύει τον οργανισμό και μαζί με το
μυϊκό σύστημα συμβάλλει στις κινήσεις. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 13)
β) Ο μυϊκός ιστός αποτελείται από κύτταρα, τις μυϊκές ίνες, οι οποίες έχουν την ικανότητα να συστέλλονται, επιτρέποντας κινήσεις. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 12)
γ) Υπάρχουν τρεις τύποι μυϊκού ιστού: ο σκελετικός μυϊκός ιστός, ο μυϊκός ιστός της καρδιάς (μυοκάρδιο) και ο λείος μυϊκός ιστός.
Μετά την επεξεργασία των πληροφοριών για τις μεταβολές του περιβάλλοντος, το κεντρικό νευρικό σύστημα δίνει τις κατάλληλες εντολές στους μυς και στους αδένες. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 12, 139)
====
ΙΙ. α) Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας αποτελείται από τις δύο ωοθήκες, τους δύο ωαγωγούς (ή σάλπιγγες), τη μήτρα, τον κόλπο και το αιδοίο. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 205)
β) Μεταξύ της 5ης και 7ης ημέρας από τη γονιμοποίηση το βλαστίδιο προσκολλάται στο ενδομήτριο, το οποίο έχει κατάλληλα προετοιμαστεί. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 214)
Η μήτρα είναι ένα όργανο που έχει περίπου το μέγεθος και το σχήμα ενός ανεστραμμένου αχλαδιού, με παχιά τοιχώματα από μυϊκό ιστό. Η μήτρα περιβάλλεται εσωτερικά από βλεννογόνο, το ενδομήτριο. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 205)
γ) Κατά την εφηβεία (11ο με 13ο έτος της ηλικίας), οι ωοθήκες αρχίζουν να παράγουν οιστρογόνα και προγεστερόνη, ορμόνες οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στον εμμηνορρυσιακό κύκλο και προκαλούν την ανάπτυξη του στήθους. Τα οιστρογόνα, κυρίως, είναι υπεύθυνα για την εμφάνιση των δευτερευόντων φυλετικών χαρακτηριστικών (όπως είναι η αναπτυγμένη λεκάνη και η συσσώρευση υποδόριου λίπους, που δίνει τις χαρακτηριστικές καμπύλες στο γυναικείο σώμα). (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 205)
===========
ΘΕΜΑ Δ
Ι. Το οξυγόνο μεταφέρεται μέχρι τα τριχοειδή, όπου αποδεσμεύεται από την αιμοσφαιρίνη και διαχέεται προς τα κύτταρα. Αφού απελευθερωθεί το οξυγόνο, δεσμεύεται από την αιμοσφαιρίνη ένα μέρος από το διοξείδιο του άνθρακα που έχει παραχθεί με το μεταβολισμό των κυττάρων. Επομένως, το μόριο διοξειδίου του άνθρακα «μεταπήδησε» από τον ιστό σε κάποιο τριχοειδές αγγείο.
Τα τριχοειδή παρεμβάλλονται μεταξύ αρτηριών και φλεβών, έχουν δε έναν πολύ σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του κυκλοφορικού συστήματος και του οργανισμού γενικότερα, αφού μέσω των τοιχωμάτων τους, τα οποία συνίστανται από ένα μονόστιβο στρώμα επιθηλιακών κυττάρων, το ενδοθήλιο, γίνεται η ανταλλαγή των ουσιών ανάμεσα στο αίμα και στους ιστούς, καθώς και η ανταλλαγή, με παθητική διάχυση, του οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακα. Συνεπώς το χαρακτηριστικό που διευκόλυνε την εισαγωγή του μορίου στην κυκλοφορία του αίματος είναι τα πολύ λεπτά τοιχώματα του τριχοειδούς αγγείου.
Η ταχύτητα του αίματος ελαχιστοποιείται στην περιοχή των τριχοειδών, και διευκολύνεται έτσι η ανταλλαγή ουσιών μεταξύ τριχοειδών και των κυττάρων των ιστών. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 48, 50, 60)
ΙΙ. Η αιμοσφαιρίνη είναι μία εξειδικευμένη πρωτεΐνη, υπεύθυνη για τη μεταφορά του οξυγόνου. Αφού απελευθερωθεί το οξυγόνο, δεσμεύεται από την αιμοσφαιρίνη ένα μέρος από το διοξείδιο του άνθρακα που έχει παραχθεί με το μεταβολισμό των κυττάρων. Επομένως, το μόριο του διοξειδίου του άνθρακα μπαίνοντας στην κυκλοφορία του αίματος προσλήφθηκε από ένα ερυθρό αιμοσφαίριο, αφού στο κυτταρόπλασμα του υπάρχει η πρωτεΐνη αιμοσφαιρίνη.
Το αγγείο που μετέφερε το ερυθρό αιμοσφαίριο στην καρδιά ανήκει στις φλέβες, ενώ το αγγείο που θα το μεταφέρει από την καρδιά στους πνεύμονες ανήκει στις αρτηρίες. (Σχολικό Βιβλίο, σελ. 47, 59)
Σχολιάστε...